Oostenrijk Mayrhofen
2021
Klikt u op de foto voor een vergroting!
Onderweg naar Oostenrijk.
Eindelijk na 2 jaar mogen we weer, wat hebben we dit gemist.
We overnachten in Neurenberg.
Morgen nog een klein stukje naar Mayrhofen.
We hebben er onwijs veel zin in, lekker wandelen en genieten van natuur en de gastvrijheid.
Wat een heerlijk welkom door Sophie en Wolfgang, het voelt zo als thuiskomen!
We beginnen de vakantie meteen maar goed, heerlijk Sushi eten.
Na een heerlijk ontbijt gaan we met de Penkenbaan naar boven.
We besluiten om naar beneden te gaan en daar schijnt de zon lekker.
En lopen langs het water richting het kerkje wat op een heuvel staat, dat zie je net voordat je Maryhofen in rijd.
Met het treintje op naar Fugen
Om die hondjes, die tussen die haag door stonden te kijken moesten we erg lachen het was echt zo grappig gezicht.
Verderop hangen de druiven onder een afdakje.
Zo fijn dat er altijd wel iets is te fotograferen.
Vaak vroeg ik Peter en Emmy om info,
Ze zijn ook altijd bereid om te helpen, maar we hadden elkaar nog nooit gezien.
Vandaag hadden we afgesproken, bij voor hun bekend stekkie, Cafe Gredler, zouden we “effe” een bakkie doen samen, nou ja effe?
Op zoek naar een brug waar we volgens zeggen de 'Blue Lagoon' konden zien.
Door het dorpje lopen we terug, gaan bij de penken nog even boven kijken bij het Parapente, blijft leuk om te zien.
Daarna lekker opfrissen en uit eten.
De koeien komen naar beneden, helaas nog geen echte Almabtrieb, misschien volgend jaar weer.
Vandaag naar het stuwmeer gegaan, daar zijn we een route gaan volgen.
Ineens horen we een vreselijk gerommel, zien we aan de overkant de rotsblokken naar beneden rollen, dan schrik je toch effe!
Niet veel later vloog de helicopter al over voor controle.
Wat hadden we een geluk.
Omdat het warm was mochten de kleine
Lynx kittens naar buiten.
Moeder hield het goed in de gaten
Vandaag dagje rust, want we willen op de Hintertux een tocht naar beneden lopen.
Met de bus naar de Finkenbaan, daar gaan we omhoog, we doen op ons gemak een bakkie, en lopen dan naar de Penkenbaan.
Onderweg komen we nog wat vliegend spul tegen, is toch altijd weer een uitdaging om dat scherp vast te leggen.
Hintertux staat vandaag op de planning. We gaan met de lift omhoog naar het 1e station.
Daar vandaan gaan we eerst omhoog lopen, we horen een apart geluid, en zien ineens een Murmeltier, wat leuk om die eens in het wild te zien.
Anderhalf uur lopen we omhoog, het is “bloedheet”, dan gaan we dalen na een lang stuk vlak komen we op een smal pad uit!
Wordt vervolgd!
Het vervolg!
Dit pad wordt steeds smaller met de afgrond naast ons, Ruud met zijn” hoogtevrees” zweet nu nog meer.
Terug gaan is geen optie, dan redden we de laatste gondel niet meer, we moeten door.
Enige houvast is het kabeltje aan de bergwand.
Ik praat heel rustig en loods hem erlangs, dan komt er nog een stenen pad wat stijl naar beneden gaat, Ruud ziet daar een bankje en loopt zo snel hij kan naar het bankje, dood op stort hij daar op neer.
Gelukkig we zijn veilig aan de andere kant. Dan denk je nu kan het niet meer zo erg zijn want we staan redelijk beneden. Nou we moeten nog een stuk dalen, we worden dwars door het bos gestuurd, over een pad wat af en toe spekglad is en je halsbrekende toeren moet uithalen om weer verder te kunnen.
Eindelijk zijn we beneden en is de bus daar, helemaal gesloopt eten we snel ergens wat en gaan naar ons pension,
daar douchen we en drinken nog wat en liggen rond 20.30 uur te slapen.
Zell am Ziller
Vandaag vertoeven we wat bij de Penkenbaan, Rolf en Janne komen vandaag aan.
We kunnen 1 dag samen genieten en dan vertrekken wij weer richting Nederland.
Nou het spul is aangekomen.
Die avond eten we samen met Mar, John en Yvonne.
Morgen bezoeken we Kramsau, soort van openlucht museum zoals wij het hier kennen.
Maar dan als van Oostenrijk.
